Ο Μαύρος Χοίρος είναι αρχαίος κάτοικος της Μεσογείου. Τα ίχνη της φυλής στον ελλαδικό χώρο εντοπίζονται περίπου το 5.500 π.Χ., σύμφωνα με αρχαιολογικά ευρήματα (οστά από οικόσιτο Μαύρο Χοίρο) που βρέθηκαν σε οικισμό στους Σιταγρούς Δράμας. Πιθανολογείται ότι είναι ο πρώτος εκτρεφόμενος χοίρος της Ευρώπης.

Μέχρι την δεκαετία του 1960 εκτρέφονταν στην ελληνική ύπαιθρο, καλύπτοντας ανάγκες της οικιακής αγροτικής οικονομίας. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αναβίωση του ενδιαφέροντος για αυτήν τη φυλή, με προσπάθειες ανάδειξης της ποιότητας και της μοναδικής γεύσης του κρέατός της.

Ένα απ’ τα χαρακτηριστικά της φυλής είναι η ανθεκτικότητα στις καιρικές συνθήκες και η αντοχή στις ασθένειες. Η εκτροφή του μαύρου χοίρου είναι ημιεκτατική και τα ζώα γεννιούνται και διαβιώνουν στο φυσικό τους περιβάλλον, κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής  τους,  με αυτοφυή βλάστηση βελανιδιάς, δρυς, οξιάς, καστανιάς, πατάτες φτέρης, χλόη, κ.τ.λ., όπου τα ζώα είναι ελεγχόμενα αλλά ελεύθερα, διατηρώντας την ευεξία τους και την ευζωία τους. Του δίνουν περισσότερους μήνες ζωής ενώ έχει λιγότερο βάρος από τις συμβατικές ράτσες.

Το κρέας που προέρχεται από το μαύρο χοίρο, έχει σημαντική διατροφική αξία ως προς το λίπος του. Εμφανισιακά έχει πιο κόκκινο κρέας με περισσότερο λίπος – ωστόσο λιγότερο ενδομυϊκό – και είναι πιο “χυμώδες” απ’ τα γνωστά χοιρινά κρέατα. Επίσης είναι πλούσιο σε σίδηρο, πρωτεΐνες και ιχνοστοιχεία αλλά και μέταλλα που είναι απαραίτητα ή σημαντικά για τον οργανισμό. Το παραπάνω λίπος που έχει ο μαύρος χοίρος είναι ο παράγοντας που το κάνει να διαφέρει. Περιέχει έως και 50% μονοακόρεστα λιπαρά, όπως το πολυακόρεστο α-λινολεϊκό οξύ, αυξημένα ω3 και ω6 λιπαρά οξέα, τα οποία είναι από τα πιο υγιεινά ζωικά λίπη, ενώ έχει και περισσότερη πρωτεΐνη από το συνηθισμένο χοιρινό κρέας.

Ο Ελληνικός Μαύρος Χοίρος αναδεικνύει τον πλούτο της ελληνικής φύσης, τη σημασία της προστασίας και ανάδειξης των παραδοσιακών φυλών και τη συνέχιση μιας πολιτιστικής κληρονομιάς μέσα από τη γαστρονομία.